Dobrze jest pomagać sobie wzajemnie

Do wszystkich Braci i Współpracowników, członków Rodziny Szpitalnej św. Jana Bożego

Pragnę złożyć Wam serdeczne życzenia z okazji zbliżającego się święta naszego Założyciela, św. Jana Bożego. Mam nadzieję, że wszystkim uda się dobrze przygotować i z radością obchodzić wspomnienie naszego Patrona w dniu ósmego marca.

Dzięki wizytom, jakie z rozmaitych powodów odbywam w przeróżnych miejscach, w których obecny jest nasz Zakon, mam okazję poznawać, jak szeroka jest działalność apostolska realizowana na całym świecie i z tego bardzo się cieszę. To satysfakcjonujące usłyszeć, gdy współpracownicy Zakonu mówią: kiedy tylko trafiłem do tego dzieła prowadzonego przez Zakon, od razu wiedziałem, że to stanowisko dla mnie, że to moje miejsce, a osoby chore bądź narażone na wykluczenie społeczne zapewniają: u św. Jana Bożego narodziłem się ponownie, odnalazłem na nowo moje życie. Oczywiście stykam się również z trudnościami i ograniczeniami, lecz odczuwam wielką satysfakcję, gdy widzę braci, współpracowników i wolontariuszy zaangażowanych i przekonanych do projektu i misji szpitalnictwa jaką realizują, szczególnie, gdy mogę zobaczyć z jakim sercem to czynią.

Rodzina Szpitalna św. Jana Bożego utrzymuje wciąż żywą duchowość, charyzmat i misję, jaką zapoczątkował nasz Założyciel, św. Jan Boży. Wszyscy jesteśmy wezwani do zaangażowania się w ten sam projekt: by poprzez szpitalnictwo opiekować najsłabszymi w naszym świecie, każdy z nas w swoim własnym otoczeniu i zgodnie z własnymi przekonaniami.

Słowa św. Jana Bożego skierowane do Gutierre Lasso, choć napisane tyle wieków temu, są cały czas inspiracją dla naszej Rodziny: „W rzeczywistości bowiem zmierzamy do jednego i tego samego celu, chociaż każdy postępuje drogą, którą Bóg mu wytyczył, dobrze jest bowiem pomagać sobie wzajemnie”. (2 List do Gutierre Lasso, 11). To słowa, które wyprzedziły swoją epokę. Nie ma sensu oddawać się jałowym dyskusjom – w których w gruncie rzeczy dąży się tylko do tego, by być na pierwszym planie – przede wszystkim dlatego, że łączy nas wszystkich wspólny cel: czynienie dobra, szczególnie osobom potrzebującym i cierpiącym, czyli praktykowanie szpitalnictwa.

Nasza Rodzina św. Jana Bożego jest bardzo rozległa i realizowanie powierzonej nam misji możliwe jest tylko dzięki współpracy wszystkich, którzy do niej należą. Nie jesteśmy jednakowi, nawet źródło naszych motywacji może być różne, jednak wszyscy dążymy do tego samego celu, zgodnie z talentami jakie otrzymaliśmy. Celem tym zaś nie jest nic innego, jak praktykowanie szpitalnictwa wobec chorych, ubogich i potrzebujących. To nas łączy i sprawia, że stanowimy ogromną Rodzinę, otwartą, serdeczną, gościnną. Tak właśnie rozpoczynał swoje dzieło Jan Boży w Granadzie i w Andaluzji. Oparł się na fundamencie szpitalnictwa budując rodzinę, do której dołączało coraz więcej osób, także tych kroczących innymi drogami, ale dążących do tego samego celu.

Pragnę w tym roku pogratulować i podziękować całej Rodzinie Szpitalnej św. Jana Bożego za jej osiągnięcia i zaangażowanie w misję i charyzmat naszego Założyciela. Istnieje niewątpliwie wiele rzeczy, które należałoby poprawić, liczne są również wyzwania, jakie przed nami stawiają dzisiejsze czasy. Powinniśmy przede wszystkim być otwarci, aby stawić czoła przyszłości w świecie ciągłych zmian, tak byśmy mogli odpowiedzieć na to, czego oczekuje od nas Duch Święty, ten sam, który natchnął również św. Jana Bożego. Aby stawić czoła temu wyzwaniu, nie należy nigdy tracić z oczu celu, do jakiego wszyscy dążymy, nawet jeśli możemy pójść różnymi drogami. Bez wątpienia należy to czynić szukając wciąż nowych sposobów i metod.

Już tylko miesiące dzielą nas od kapituł prowincjalnych, które odbędą się na początku przyszłego roku. Wkroczymy zatem wkrótce w okres przygotowań do nich, co stanowi nową sposobność do tego, by rozeznawać i podejmować konieczne decyzje, tak byśmy mogli w dalszym ciągu wiernie prowadzić naszą misję i rozwijać charyzmat, mając szczególnie na uwadze kwestię przyszłości. Powinniśmy to czynić z nadzieją i odwagą, bez wątpliwości i lęków. Proszę cały Zakon, byśmy przeżywali ten rok przygotowań do kapituł pełni zaangażowania i poczucia odpowiedzialności, nie ustając w modlitwie, refleksji, rozeznawaniu i dialogu owocującym propozycjami, dzięki którym będziemy poszukiwać i znajdować alternatywy potrzebne nam do tego, aby szpitalnictwo św. Jana Bożego pozostało żywe w tym świecie pełnym potrzeb.

Zgodnie z naszym zwyczajem, przy tej okazji pragnę przekazać całej naszej Rodzinie Szpitalnej informacje dotyczące rezultatów kampanii prowadzonej w roku 2016, której celem była budowa ośrodka formacyjnego w Madang (Papua Nowa Gwinea). Suma zgromadzonych środków wynosi 251.674,56 Euro i jest owocem hojności i solidarności wszystkich, za co jeszcze raz składam Wam najszczersze podziękowania.

Jednocześnie chciałbym poinformować, iż celem tegorocznej kampanii jest wsparcie „Projektu usprawnienia resocjalizacji i poprawy jakości opieki w schronisku św. Jana Bożego w Quito” w Ekwadorze. Z góry dziękuję Wam za Waszą hojność i proszę Was o wsparcie tego projektu, byśmy nadal mogli poprawiać opiekę nad osobami nieprzystosowanymi społecznie, bez korzeni, bezdomnymi oraz takimi, które muszą porzucić swój dom, w związku z czym, z powodu rozmaitych sytuacji i konfliktów, narażone są na wykluczenie społeczne.

Życzę wszystkim radosnych obchodów święta św. Jana Bożego. Niech zachęta naszego Założyciela, byśmy pomagali sobie wzajemnie w poszukiwaniu wspólnego celu, pomoże nam wzrastać, jako Rodzinie Szpitalnej, skoncentrowanej na służbie najmniejszym i najbardziej bezbronnym w naszym społeczeństwie, uobecniając miłość Boga w świecie poprzez szpitalnictwo w stylu św. Jana Bożego.

Zjednoczeni w Panu i w św. Janie Bożym, przyjmijcie braterskie pozdrowienia

 

Br. Jesśs Etayo

Przełożony Generalny